ในโลกนี้ ทุกการกระทำล้วนมีผลสะท้อนกลับ ไม่ว่าจะเป็นความดีหรือความผิด หากเราใช้ชีวิตโดยไม่เคารพต่อสิ่งที่ควรค่าแก่การเคารพ หรือทำลายสิ่งสำคัญโดยไม่คิดถึงผลลัพธ์ วันหนึ่งเมื่อเราต้องการความช่วยเหลือ ผลของการกระทำเหล่านั้นอาจย้อนกลับมาหาเรา
เช่นเดียวกับเรื่องราวของเหยี่ยวผู้แข็งแรงและหยิ่งผยอง ที่ต้องเผชิญกับผลของการกระทำในอดีตเมื่อมันป่วยหนักและใกล้หมดหวัง ติดตามบทเรียนสำคัญนี้กับนิทานอีสปเรื่องเหยี่ยวป่วย
เนื้อเรื่องนิทานอีสปเรื่องเหยี่ยวป่วย
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ มีเหยี่ยวตัวหนึ่งที่แข็งแรงและดุดัน มันบินร่อนด้วยความหยิ่งผยอง มองสิ่งรอบตัวด้วยสายตาที่มองว่าทุกสิ่งคือสมบัติของมัน เหยี่ยวตัวนี้มีนิสัยชอบขโมยอาหารและของเซ่นไหว้จากศาลเจ้าและแท่นบูชา มันไม่เคยสนใจว่าอาหารเหล่านั้นถูกจัดเตรียมไว้เพื่อเทพเจ้า หรือว่าการขโมยของเหล่านั้นจะทำให้ผู้อื่นเสียใจ
“ทำไมข้าต้องใส่ใจ?” เหยี่ยวพูดกับตัวเองขณะบินกลับจากศาลเจ้าพร้อมกับอาหารที่มันเพิ่งขโมยมา “ของพวกนี้ก็แค่วางไว้เปล่า ๆ ข้าก็แค่เอามาใช้เอง ใครจะเดือดร้อน?”
หลายปีผ่านไป เหยี่ยวยังคงใช้ชีวิตแบบเดิม จนกระทั่งวันหนึ่ง มันล้มป่วยอย่างหนัก มันเริ่มรู้สึกอ่อนแรงจนไม่สามารถบินได้เหมือนเคย ร่างกายของมันสั่นสะท้านจากไข้ที่ไม่ยอมหาย
“ข้าจะต้องไม่เป็นอะไร” มันบอกกับตัวเองในวันแรกที่ป่วย “ข้าแข็งแรงจะตาย ไม่มีอะไรทำร้ายข้าได้”
แต่วันแล้ววันเล่า อาการของมันกลับแย่ลง มันไม่สามารถหาอาหารเองได้และต้องพึ่งพาแม่ของมัน
“แม่ ข้าต้องการให้ท่านช่วย” เหยี่ยวพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ข้าป่วยหนักและข้ารู้สึกว่าข้าอาจจะตาย หากไม่มีสิ่งใดช่วยข้า”
แม่ของมันซึ่งดูแลลูกด้วยความรักแม้จะผิดหวังในพฤติกรรมของลูกมาโดยตลอด ก้มลงใกล้และถามว่า “แล้วเจ้าต้องการให้ข้าทำอะไรเพื่อลูกของข้า?”
เหยี่ยวมองแม่ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวัง “แม่ได้โปรด ไปอธิษฐานที่ศาลเจ้า เทพเจ้าอาจช่วยข้าหายจากความเจ็บป่วย หากท่านขอร้องด้วยความตั้งใจ”
แม่ของมันฟังคำพูดนั้นด้วยความปวดใจ เธอถอนหายใจและตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ลูกของข้า ข้าจะทำตามคำขอของเจ้า แต่ข้าเกรงว่ามันจะไร้ผล”
เหยี่ยวมองแม่ด้วยความสับสน “ทำไมแม่ถึงพูดเช่นนั้น? เทพเจ้าย่อมมีเมตตาต่อทุกคนมิใช่หรือ?”
แม่ของมันส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “เทพเจ้าอาจมีเมตตา แต่เจ้าลูกของข้า เจ้าคิดหรือว่าเทพเจ้าจะฟังคำอธิษฐานของเรา ในเมื่อเจ้าคือผู้ที่ขโมยของเซ่นไหว้ของพวกเขา เจ้าคือผู้ที่ทำลายแท่นบูชา เจ้าคือผู้ที่ไม่เคยแสดงความเคารพต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์”
เหยี่ยวเงียบไป มันเริ่มนึกถึงสิ่งที่มันทำมาตลอดชีวิต มันจำได้ว่าเคยบินไปขโมยอาหารจากศาลเจ้า เคยทำลายเครื่องสักการะเพื่อความสนุกของมันเอง
“แต่ข้าต้องการโอกาส…” เหยี่ยวพูดเบา ๆ “ข้าจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง หากข้ารอดจากความป่วยไข้นี้”
แม่ของมันส่ายหน้า “บางครั้งการเปลี่ยนแปลงตัวเองอาจมาช้าเกินไป ลูกเอ๋ย สิ่งที่เจ้าทำไว้ในอดีตส่งผลต่อสิ่งที่เจ้าต้องเผชิญในปัจจุบัน เจ้าควรคิดถึงสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่ก่อนที่เจ้าจะป่วย”
ไม่นานหลังจากนั้น เหยี่ยวก็ไม่อาจทนทานต่อความป่วยไข้ได้อีกต่อไป มันสิ้นลมหายใจบนรังของมันเอง ปล่อยให้บทเรียนของมันกลายเป็นสิ่งเตือนใจสำหรับผู้ที่ยังมีโอกาสแก้ไขการกระทำของตน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การกระทำในอดีตย่อมส่งผลต่ออนาคต หากเราใช้ชีวิตด้วยการไม่เคารพผู้อื่น ไม่สนใจสิ่งที่ถูกต้อง หรือทำลายสิ่งที่สมควรเคารพ เราอาจไม่ได้รับความช่วยเหลือในยามที่ต้องการ การทำความดีและการเคารพในสิ่งที่สมควรเป็นสิ่งสำคัญที่ควรยึดมั่น เพราะมันคือรากฐานของความเมตตาและการสนับสนุนที่จะกลับคืนมาหาเราในยามจำเป็น
หากใครคนหนึ่งกล่าวหมิ่นประมาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่เสมอ เขาควรคาดหวังอะไรในยามที่ต้องเผชิญความลำบาก?
ที่มาของนิทานเรื่องนี้
นิทานอีสปเรื่องเหยี่ยวป่วย (อังกฤษ: The Sick Kite) เป็นหนึ่งในนิทานอีสป นิทานเรื่องนี้ได้รับการจัดอยู่ในลำดับที่ 324 ของ Perry Index (Perry Index คือดัชนีการจัดหมวดหมู่ของนิทานอีสปที่รวบรวมและจัดลำดับโดย Ben Edwin Perry เพื่อใช้ในการศึกษาและอ้างอิงนิทานอีสปอย่างเป็นระบบ) นิทานเรื่องนี้มีเวอร์ชันภาษากรีกที่เล่าถึงอีกา ในขณะที่เวอร์ชันภาษาละตินยุคกลางใช้ตัวละครเป็นเหยี่ยว
เหยี่ยวตัวหนึ่งป่วยหนักและต้องนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลาหลายเดือน เมื่อไม่เหลือความหวังที่จะฟื้นคืนจากความเจ็บป่วย มันจึงร้องไห้ขอให้แม่ของมันเดินไปยังศาลเจ้าแห่งต่างๆ และตั้งจิตอธิษฐานอย่างยิ่งใหญ่เพื่อให้มันหายป่วย แม่ของมันตอบว่า “ข้าจะทำตามที่เจ้าต้องการ ลูกของข้า แต่ข้ากลัวว่าจะไม่ประสบความสำเร็จ ข้ารู้สึกหวาดกลัวและกังวล เจ้าลูกของข้า เพราะเจ้าปล้นสะดมวัดวาอารามทั้งหมด ทำลายล้างแท่นบูชา และไม่เคยแสดงความเคารพต่อเครื่องสักการะศักดิ์สิทธิ์เลย ข้าจะภาวนาอะไรให้เจ้าได้ในตอนนี้?”
นิทานเรื่องนี้เป็นคำเตือนถึงเหล่าอาชญากรที่กล้าเยี่ยมเยือนสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งที่ยังแบกบาปไว้เต็มตัว พวกเขาควรรีบทำความดีและพยายามลบล้างการกระทำอันชั่วร้ายของตนเองให้หมดไป