ในป่ากว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยสัตว์หลากหลายชนิด สุนัขจิ้งจอกผู้เจ้าเล่ห์มักหาวิธีสร้างความสนุกให้ตัวเองอยู่เสมอ ด้วยนิสัยขี้เล่นและรักการล้อเลียน มันมักคิดแผนการแปลกใหม่เพื่อหยอกล้อเพื่อนสัตว์
วันหนึ่ง มันเกิดความคิดที่จะเล่นกลกับนกกระสาผู้สง่างาม เพื่อนสัตว์ที่ดูเหมือนจะเป็นเป้าหมายที่ง่ายดาย แต่จิ้งจอกไม่รู้เลยว่า การเล่นตลกครั้งนี้จะนำมาซึ่งบทเรียนสำคัญที่มันต้องจดจำไปอีกนาน… กับนิทานอีสปเรื่องจิ้งจอกกับนกกระสา
เนื้อเรื่องนิทานอีสปเรื่องจิ้งจอกกับนกกระสา
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว วันหนึ่ง สุนัขจิ้งจอกผู้เจ้าเล่ห์กำลังมองหาความสนุกสนานใหม่ ๆ มันคิดว่าการแกล้งเพื่อนสัตว์คงทำให้มันได้หัวเราะสะใจ จึงเชิญนกกระสาผู้สง่างามมาร่วมรับประทานอาหารที่บ้านของมัน
“มาทานอาหารกับข้าเถอะ ท่านนกกระสา” สุนัขจิ้งจอกพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน “ข้าจะเตรียมซุปสูตรพิเศษที่อร่อยที่สุดเพื่อท่านโดยเฉพาะ”
นกกระสา ผู้สุภาพและไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของสุนัขจิ้งจอก ตอบรับคำเชิญด้วยความยินดี “ข้าจะไปแน่นอน ขอบใจเจ้าที่มีน้ำใจ”
เมื่อถึงวันนัดหมาย นกกระสาเดินทางมาถึงบ้านของสุนัขจิ้งจอก กลิ่นซุปหอมกรุ่นอบอวลไปทั่วห้อง นกกระสารู้สึกตื่นเต้นและหิวมาก แต่เมื่อถึงเวลาเสิร์ฟอาหาร สุนัขจิ้งจอกกลับนำซุปมาเสิร์ฟในจานแบน ๆ
“ทานสิ ท่านนกกระสา” สุนัขจิ้งจอกพูดพร้อมหัวเราะเบา ๆ
นกกระสาพยายามใช้จะงอยปากที่ยาวของมันกินซุปในจานแบน แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน มันก็ไม่สามารถตักซุปขึ้นมาได้แม้แต่หยดเดียว ขณะที่สุนัขจิ้งจอกนั่งกินซุปอย่างสบายใจ และหัวเราะเยาะในใจ
นกกระสาไม่พูดอะไร มันเพียงแต่ยิ้มอย่างสุภาพ แม้ว่าจะรู้สึกอายและผิดหวัง
ไม่นานหลังจากนั้น นกกระสาก็เชิญสุนัขจิ้งจอกไปทานอาหารที่บ้านของมันบ้าง “มาร่วมทานมื้อพิเศษที่บ้านข้า” นกกระสาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ข้าจะเตรียมอาหารที่เจ้าต้องชอบอย่างแน่นอน”
สุนัขจิ้งจอกยินดีและมาถึงบ้านของนกกระสาในวันนัดหมาย กลิ่นอาหารหอมตลบอบอวล มันรู้สึกตื่นเต้นและหิวโหย แต่เมื่ออาหารถูกเสิร์ฟ สุนัขจิ้งจอกกลับต้องประหลาดใจ เพราะนกกระสาเสิร์ฟอาหารในขวดที่มีคอยาวและปากแคบ
“ทานเลยเพื่อนรัก อาหารจานโปรดของเจ้า” นกกระสาพูดพลางก้มหน้าลงใช้จะงอยปากยาว ๆ กินอาหารในขวดนั้นอย่างสบายใจ
สุนัขจิ้งจอกพยายามใช้ลิ้นเลียอาหารในขวด แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร มันก็ไม่สามารถกินอาหารได้เลย มันได้แต่มองดูนกกระสากินอย่างเอร็ดอร่อย
เมื่อเห็นเช่นนั้น นกกระสาจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพแต่แฝงความแหลมคม “เจ้าคงเข้าใจแล้วกระมัง ว่าข้ากำลังตอบแทนเจ้าด้วยสิ่งเดียวกับที่เจ้าทำกับข้าในวันก่อน หากเจ้าปฏิบัติต่อข้าอย่างมีน้ำใจตั้งแต่แรก ข้าก็คงทำแบบเดียวกันนี้กับเจ้า”
สุนัขจิ้งจอกไม่พูดอะไร มันได้แต่เดินกลับบ้านด้วยความอับอาย และในใจเต็มไปด้วยความสำนึกผิด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงปฏิบัติต่อผู้อื่นในแบบที่เราอยากให้ผู้อื่นปฏิบัติต่อเรา เพราะการกระทำของเรา ไม่ว่าจะดีหรือร้าย มักสะท้อนกลับมาหาเราในรูปแบบเดียวกัน และการล้อเลียนหรือแกล้งผู้อื่นเพื่อความสนุกส่วนตัว อาจทำให้เราต้องพบกับความอับอายเมื่อถูกตอบแทนกลับด้วยสิ่งเดียวกัน การเคารพและมีน้ำใจกับผู้อื่นย่อมนำมาซึ่งมิตรภาพที่แท้จริงและยั่งยืนกว่าเสมอ
ที่มาของนิทานเรื่องนี้
นิทานอีสปเรื่องจิ้งจอกกับนกกระสา (อังกฤษ: The Fox and the Stork) เป็นนิทานอีสปเรื่องหนึ่ง และบันทึกไว้ครั้งแรกในหนังสือรวมเรื่อง Phaedrus ถูกจัดอยู่ในลำดับที่ 426 ของ Perry Index (Perry Index คือดัชนีการจัดหมวดหมู่ของนิทานอีสปที่รวบรวมและจัดลำดับโดย Ben Edwin Perry เพื่อใช้ในการศึกษาและอ้างอิงนิทานอีสปอย่างเป็นระบบ)
สุนัขจิ้งจอกชวนนกกระสาไปกินอาหารด้วยกัน และใส่ซุปไว้ในชาม ซึ่งนกกระสาสามารถกินได้ง่ายด้วยปากของมัน นกกระสาจึงชวนสุนัขจิ้งจอกไปกินอาหารที่บ้านบ้าง โดยเสิร์ฟในภาชนะคอแคบ นกกระสาเข้าถึงอาหารได้ง่าย แต่สุนัขจิ้งจอกทำไม่ได้
จงอย่าทำร้ายผู้ใด แต่หากผู้ใดต้องเจ็บปวด ก็ต้องยอมรับว่าเวรย่อมระงับด้วยการชดเชยกัน ดังที่นิทานนี้ได้เตือนไว้ “เมื่อผู้อื่นเลียนแบบสิ่งที่เจ้าทำ เจ้าก็ต้องยอมรับมันด้วยรอยยิ้ม”