ในชนบทอันห่างไกล มีตำนานนิทานพื้นบ้านสากลจากเยอรมนี เล่าถึงสัตว์หลายตัวที่เคยทำงานรับใช้เจ้าของอย่างซื่อสัตย์มาตลอดชีวิต แต่เมื่ออายุมากขึ้น พวกมันก็กลายเป็นภาระที่ไม่มีใครต้องการ ทั้งลาที่เคยขนของหนัก สุนัขล่าเนื้อที่วิ่งไม่ไหว แมวที่จับหนูไม่ได้อีกต่อไป และไก่ตัวผู้ที่รอวันถูกฆ่า
แต่แทนที่จะยอมรับชะตากรรม สัตว์ทั้งสี่กลับเลือกที่จะเดินทางไปยังเมืองเบรเมน เมืองที่พวกมันหวังจะเริ่มต้นใหม่ในฐานะนักดนตรี เรื่องราวของพวกมันคือการเดินทางที่เต็มไปด้วยมิตรภาพ ความร่วมมือ และบทพิสูจน์ว่าทุกชีวิตมีคุณค่าในแบบของตัวเอง… กับนิทานพื้นบ้านเยอรมันเรื่องสี่สหายแห่งเบรเมน
เนื้อเรื่องนิทานพื้นบ้านเยอรมันเรื่องสี่สหายแห่งเบรเมน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีลาตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในชนบท ลาทำงานหนักมาทั้งชีวิต มันเคยเป็นกำลังสำคัญในการขนของให้เจ้าของ แต่เมื่ออายุมากขึ้น ร่างกายของมันก็อ่อนแอ และมันเริ่มแบกของหนักไม่ไหว เจ้าของจึงบ่นว่า “เจ้าลาแก่ตัวนี้ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว ข้าควรจะกำจัดมันเสีย!”
ลาซึ่งได้ยินคำพูดเหล่านั้นรู้สึกเศร้าใจ แต่มันไม่ยอมรอให้ถูกฆ่า มันตัดสินใจหนีจากฟาร์มและออกเดินทาง “ข้าจะไปยังเมืองเบรเมน และเริ่มต้นใหม่ในฐานะนักดนตรี!” ลาคิด
ระหว่างทาง ลาพบกับสุนัขล่าเนื้อที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่ใต้ต้นไม้
“ทำไมเจ้าถึงดูหมดแรงเช่นนี้?” ลาถาม
สุนัขตอบอย่างอ่อนล้า “ข้าแก่เกินไปที่จะวิ่งล่าสัตว์ เจ้าของจึงต้องการกำจัดข้า ข้าเลยหนีออกมา”
ลายิ้มให้กำลังใจและกล่าวว่า “อย่ากังวลเลย มากับข้าเถอะ เราจะไปเป็นนักดนตรีที่เมืองเบรเมน เจ้าจะช่วยเห่าประสานเสียงกับข้า!”
สุนัขเห็นด้วยและร่วมเดินทางไปกับลา
ทั้งสองเดินต่อไปจนพบแมวตัวหนึ่งที่นั่งเศร้าอยู่ริมถนน
“เจ้าเป็นอะไรไป?” สุนัขถาม
แมวตอบอย่างเศร้าสร้อย “ข้าแก่จนจับหนูไม่ไหวอีกแล้ว เจ้าของจึงจะจมน้ำข้าเสีย”
ลาพูดขึ้นอย่างกระตือรือร้น “อย่าเศร้าไปเลย มาร่วมเดินทางกับพวกเราเถอะ เจ้าจะได้ใช้เสียงร้องของเจ้าร่วมวงดนตรีของเรา!”
แมวยิ้มออกมาเล็กน้อยและตกลงเดินทางไปด้วย
เมื่อเดินทางต่อ พวกเขาได้ยินเสียงไก่ตัวผู้ร้องอย่างตื่นตระหนก
“เกิดอะไรขึ้น?” แมวถาม
ไก่ตอบด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว “พรุ่งนี้เจ้าของจะฆ่าข้า เพราะข้าทำประโยชน์อะไรไม่ได้อีกแล้ว”
ลายิ้มและพูดว่า “มาร่วมวงดนตรีของเราที่เบรเมนสิ! เจ้าใช้เสียงขันของเจ้าร่วมประสานได้แน่นอน!”
ไก่ดีใจและรีบเข้าร่วมกับพวกเขา
สัตว์ทั้งสี่เดินทางไปจนถึงค่ำคืนหนึ่ง พวกเขารู้สึกเหนื่อยและหิว จึงหาที่พักและพบกระท่อมหลังหนึ่งในป่า แสงไฟที่ลอดออกมาทำให้พวกเขาคิดว่าน่าจะมีคนอยู่ พวกเขาจึงแอบมองผ่านหน้าต่างและพบว่าในกระท่อมมีกลุ่มโจรกำลังกินอาหารและหัวเราะอย่างสนุกสนาน
“นั่นมันเหล้าและอาหารมากมาย! ถ้าพวกเราเข้าไปได้คงจะดี” ไก่กล่าว
ลามองเพื่อน ๆ และพูดว่า “เราอาจจะไม่ใช่สัตว์ที่แข็งแกร่งที่สุด แต่ถ้าพวกเราร่วมมือกัน เราอาจขับไล่โจรพวกนั้นได้!”
พวกเขาจึงวางแผนร่วมกันอย่างจริงจัง
สัตว์ทั้งสี่จัดท่าทางให้ดูน่ากลัวที่สุด ลายืนเป็นฐานให้สุนัข แมว และไก่ปีนขึ้นไปบนหลังของมันจนสูงเทียมหน้าต่าง พวกเขารวมพลังส่งเสียงดังพร้อมกัน
“ร้องพร้อมกัน! หนึ่ง…สอง…สาม!”
ลาร้อง “ฮี้ ๆ!” สุนัขเห่า “โฮ่ง โฮ่ง!” แมวร้อง “เมี้ยววว!” และไก่ขัน “ก่ะต๊าก… ก่ะต๊าก… เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก!”
เสียงของพวกมันดังและแปลกประหลาดจนทำให้โจรในกระท่อมตกใจจนคิดว่าเป็นปีศาจ พวกมันรีบวิ่งหนีออกไปในความมืด ทิ้งกระท่อมและสมบัติไว้เบื้องหลัง
สัตว์ทั้งสี่ตัวเข้าไปในกระท่อม พวกเขากินอาหารอย่างอิ่มหนำและตัดสินใจพักที่นั่นหนึ่งคืน โดยแบ่งหน้าที่เฝ้ากระท่อมในแต่ละช่วงเวลา
คืนนั้น หนึ่งในโจรที่หนีไปตัดสินใจกลับมาดูกระท่อมอีกครั้ง แต่เมื่อเขาเข้าไป สุนัขกัดขา แมวข่วนหน้า ลาเตะ และไก่ขันเสียงดังจนโจรคิดว่าปีศาจยังคงอยู่ เขารีบหนีไปและบอกเพื่อนโจรว่า
“ที่นั่นมีปีศาจ! พวกเราจะกลับไปไม่ได้อีกแล้ว!”
สัตว์ทั้งสี่ตัวพอใจกับชีวิตในกระท่อม พวกเขาตัดสินใจตั้งรกรากอยู่ที่นั่น แทนที่จะเดินทางต่อไปยังเบรเมน แม้จะไม่ได้เป็นนักดนตรีในเมือง แต่พวกมันก็พบความสุขและความสงบสุขในบ้านหลังใหม่นี้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ความสามัคคีคือพลัง” แม้สัตว์แต่ละตัวจะดูอ่อนแอและไร้ค่าในสายตามนุษย์ แต่เมื่อพวกเขาร่วมมือกัน พวกเขาสามารถเอาชนะอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่กว่าตนเองได้
“ทุกชีวิตล้วนมีคุณค่าในตัวเอง” แม้จะถูกทอดทิ้งหรือถูกมองว่าไร้ประโยชน์ สัตว์ทั้งสี่ตัวแสดงให้เห็นว่าทุกคนมีจุดแข็งและสามารถสร้างคุณค่าได้เสมอ
“การเริ่มต้นใหม่ไม่เคยสายเกินไป” แม้จะดูเหมือนถูกผลักไสจากชีวิตเดิม แต่สัตว์ทั้งสี่ตัวก็กล้าที่จะเริ่มต้นใหม่ และพบความสุขในแบบของตัวเอง
ที่มาของนิทานเรื่องนี้
นิทานพื้นบ้านเยอรมันเรื่องสี่สหายแห่งเบรเมน (อังกฤษ: Town Musicians of Bremen) นิทานเรื่องนี้เป็นหนึ่งในนิทานพื้นบ้านเยอรมันที่ได้รับการรวบรวมและเผยแพร่โดย พี่น้องกริมม์ (Brothers Grimm) ในนิทานชุด “Grimm’s Fairy Tales” หรือ Kinder- und Hausmärchen ที่ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1819
นิทานเรื่องนี้มาจากนิทานพื้นบ้านทางตอนเหนือของเยอรมนี และชื่อเรื่องได้อ้างอิงถึงเมืองเบรเมน (Bremen) เมืองสำคัญในภาคเหนือของเยอรมนี ซึ่งในสมัยนั้นถือเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมและดนตรี แม้ว่าสัตว์ทั้งสี่จะไม่ได้เดินทางไปถึงเบรเมนจริง ๆ ในเนื้อเรื่อง แต่ชื่อเมืองนี้สื่อถึงการแสวงหาโอกาสและความฝันของพวกเขา
เรื่องราวนี้มีแก่นสำคัญคือคุณค่าของความร่วมมือและการยอมรับในความสามารถของแต่ละชีวิต และสะท้อนแนวคิดพื้นบ้านที่สอนให้เห็นว่าทุกชีวิต แม้ดูไร้ค่าในสายตาคนอื่น แต่ล้วนมีความสำคัญและคุณค่าในตัวเอง
ปัจจุบัน “สี่สหายแห่งเบรเมน” กลายเป็นหนึ่งในนิทานที่โด่งดังที่สุดของพี่น้องกริมม์ และเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมเมืองเบรเมน ที่มีรูปปั้นสัตว์ทั้งสี่ตัวตั้งอยู่กลางเมืองเพื่อรำลึกถึงนิทานอันทรงคุณค่านี้
“ความสามัคคีและไหวพริบช่วยให้เอาชนะอุปสรรคได้”