ในดินแดนตะวันตกอันกว้างใหญ่ มีเรื่องเล่าขานนิทานพื้นบ้านสากลจากอเมริกา โดยเรื่องราวธรรมดาที่ทุกวันดูเหมือนจะดำเนินไปอย่างเรียบง่ายและไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ชาวเมืองใช้ชีวิตตามจังหวะของเวลา ไม่มีใครรีบร้อน ไม่มีเหตุการณ์ยิ่งใหญ่ให้กล่าวถึง ทุกอย่างดูปกติเสียจนไม่น่าจะมีเรื่องราวอะไรให้เล่าขาน
แต่บางครั้ง ในวันที่ดูธรรมดาที่สุด สิ่งที่ไม่ธรรมดาก็อาจเกิดขึ้นได้โดยไม่มีใครคาดคิด และเมื่อเรื่องราวสองด้านดำเนินไปพร้อมกัน บางคนอาจกำลังพบกับวันที่น่าเบื่อที่สุด ขณะที่อีกคนอาจกำลังพบกับโชคชะตาที่เปลี่ยนชีวิตไปตลอดกาล กับนิทานพื้นบ้านอเมริกันเรื่องกลับมาที่ฟาร์มแล้วเกิดอะไรขึ้น!?
เนื้อเรื่องนิทานพื้นบ้านอเมริกันเรื่องกลับมาที่ฟาร์มแล้วเกิดอะไรขึ้น!?
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ท่ามกลางที่ราบกว้างใหญ่ของรัฐเท็กซัส มีฟาร์มเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่กลางพื้นที่แห้งแล้ง แต่ก็เต็มไปด้วยวัว ไก่ และคอกม้าเจ้าปัญหา เจ้าของฟาร์มคือคุณลุงเท็กซัสกับคุณนายเท็กซัส คู่สามีภรรยาที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย ทุกวันของพวกเขาเหมือนกันเป๊ะ ตื่นเช้า เลี้ยงวัว เก็บไข่ กินข้าว แล้วก็นอน
แต่วันนั้นไม่เหมือนวันอื่น เพราะคุณลุงเท็กซัสต้องเข้าเมืองไปทำธุระ
ตอนเช้าตรู่ ขณะที่ดวงอาทิตย์เพิ่งโผล่พ้นขอบฟ้า คุณลุงเท็กซัสสวมหมวกคาวบอยใบเก่า ปัดฝุ่นออกจากเสื้อ ก้าวขึ้นหลังม้า แล้วหันไปหาภรรยา
“วันนี้ผมต้องเข้าเมือง ไปทำธุระที่ไปรษณีย์ แล้วอาจแวะดื่มกาแฟที่คาเฟ่” เขาพูดเสียงเนือย ๆ “คงกลับเย็น ๆ นะ อย่ารอข้าวเย็นล่ะ”
คุณนายเท็กซัสพยักหน้า “ไปดีมาดีนะที่รัก อย่าเผลอหลับกลางทางล่ะ”
คุณลุงเท็กซัสถอนหายใจแรง ๆ เขารู้ว่าเมืองนี้น่าเบื่อแค่ไหน “ถนนเต็มไปด้วยฝุ่น ร้านค้าเล็ก ๆ ที่ไม่มีอะไรขายนอกจากถั่ว กาแฟ และเชือกผูกวัว ผู้คนที่เคลื่อนที่ช้ากว่ารถม้าพัง ๆ”
“เฮ้อ… วันนี้คงไม่มีอะไรพิเศษหรอก” เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนกระตุกบังเหียน ควบม้าออกจากฟาร์มไป
เขาไม่รู้เลยว่า เขากำลังพลาดวันที่บ้าคลั่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของฟาร์มตัวเอง!
แต่กลับมาที่ฟาร์ม… เรื่องไม่ธรรมดากำลังจะเกิดขึ้น!
หลังจากคุณลุงเท็กซัสออกไปคุณนายเท็กซัสเดินออกมานั่งชิล ๆ บนเก้าอี้โยกหน้าบ้าน ลมพัดเอื่อย ๆ เธอจิบชามะนาว คิดว่า วันนี้คงเป็นวันที่เงียบสงบเหมือนทุกวัน …จนกระทั่ง ได้ยินเสียงดังมาจากเล้าไก่!
“ก๊อก ๆ ๆ ๆ!” เธอลุกขึ้นเดินไปดู และทันใดนั้น ตาเบิกกว้างสุดขีด
ไก่ในฟาร์มออกไข่เป็นร้อยฟองภายในพริบตา! “โอ้โห! นี่มันอะไรกันเนี่ย!?” เธออุทานเสียงหลง
เธอยังไม่ทันตั้งตัว เสียงจากคอกวัวก็ดังสนั่นขึ้นอีก! “มออออออ!” คุณนายเท็กซัสรีบเดินไปดู และต้องตะลึงยิ่งกว่าเดิม
ฝูงวัวในฟาร์มเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า! เมื่อเช้าเธอจำได้ว่ามีวัวอยู่แค่สิบกว่าตัว แต่ตอนนี้… วัวเดินกันแน่นฟาร์ม! บางตัวยังกินหญ้าอยู่สบายใจ แต่บางตัวดูเหมือนจะงง ๆ ว่า ตัวเองมาจากไหน
“นี่ฉันฝันไปหรือเปล่า?” เธอพึมพำ พลางบีบแขนตัวเอง
ยังไม่จบแค่นั้น… จู่ ๆ ก็มีกลิ่นน้ำมันโชยขึ้นมาจากพื้นดิน! เธอหันไปมอง และสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าทำให้เธอแทบเป็นลม! บ่อน้ำมันพุ่งขึ้นจากใต้ดินเป็นสาย! “พระเจ้า! ฟาร์มนี้มีน้ำมัน! เรารวยแล้ว!”
เธอยืนมองตาค้างน้ำมันดำ ๆ พุ่งขึ้นสูงราวกับน้ำพุ แถมมีฝูงไก่กับวัว มุงดูเหมือนพวกมันก็ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง
จากฟาร์มบ้าน ๆ ตอนเช้า ตอนนี้กลายเป็นฟาร์มเศรษฐีในชั่วข้ามวัน!
คุณนายเท็กซัสนั่งลงบนเก้าอี้โยก ค่อย ๆ จิบมะนาวต่อ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น “แล้วลุงเท็กซัสสามีฉันจะว่ายังไงนะเนี่ย…” เธอยิ้มบาง ๆ รอให้เขากลับมาเจอเซอร์ไพรส์ที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต!
ขณะที่ฟาร์มกำลังกลายเป็นดินแดนมหัศจรรย์ คุณลุงเท็กซัสยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง เขากำลังใช้ชีวิตที่น่าเบื่อที่สุดในโลก
เมืองที่เขาไปเป็นเมืองเล็ก ๆ กลางทะเลทราย ถนนดินแดงแห้งแล้ง ตึกไม้เก่า ๆ ข้างทางเต็มไปด้วยฝุ่น รถม้าแล่นผ่านไปแบบไม่รีบร้อน และคนในเมือง… เคลื่อนที่ช้ากว่าเต่าคลาน
คุณลุงเท็กซัสถอนหายใจ “เอาล่ะ มาทำธุระให้เสร็จเร็ว ๆ แล้วกลับบ้านกันดีกว่า…”
เขาจูงม้าเข้าไปจอดที่หน้าคาเฟ่ ซึ่งเงียบเสียจนได้ยินเสียงลมพัดผ่านประตูไม้ ภายในร้านมีชายแก่สองคนนั่งจิบกาแฟเงียบ ๆ นายอำเภอเอนตัวพิงเก้าอี้ หาววอดใหญ่ เขาสั่งกาแฟ แล้วรอ…
ผ่านไป 10 นาที พนักงานยังคงคนกาแฟอยู่ “อืม… นี่ผมต้องรออีกนานไหมเนี่ย…” คุณลุงเท็กซัสบ่นกับตัวเอง
20 นาทีผ่านไป ในที่สุดกาแฟก็ถูกเสิร์ฟ เขายกขึ้นดื่มรวดเดียวหมด แล้วรีบไปทำธุระต่อ
ต่อไปคือ ไปรษณีย์… เขาเดินไปที่ อาคารไม้เก่าที่มีพนักงานเพียงคนเดียว ซึ่งกำลังติดแสตมป์ให้ลูกค้าคนหนึ่งอยู่ คุณลุงเท็กซัสยืนรอ…
ผ่านไป 15 นาที พนักงานยังคงค่อย ๆ ยกแสตมป์ขึ้น… เล็งมุม… แล้วกดลงไปแบบพิถีพิถัน
คุณลุงเท็กซัสแทบจะกรีดร้องออกมา “ติดแสตมป์หรือวาดภาพโมนาลิซาอยู่กันแน่!?”
จากนั้น เขาเดินไปตลาด… ร้านขายของชำมีแค่ ถั่ว เชือก และฟาง พ่อค้าใช้เวลาคิดเงินให้ลูกค้าคนหนึ่ง นานเท่ากับการสร้างสะพานข้ามแม่น้ำ
ทุกอย่างที่นี่เดินไปอย่างเชื่องช้า… และมันเป็นวันที่น่าเบื่อที่สุดในชีวิตเขา! “ให้ตายสิ! คิดถึงฟาร์มแล้ว!” คุณลุงเท็กซัสพึมพำกับตัวเอง
พระอาทิตย์เริ่มตกดิน เขากระโดดขึ้นหลังม้าและควบกลับบ้าน “หวังว่าฟาร์มจะยังเป็นฟาร์มเดิมที่รู้จักนะ…”
คุณลุงเท็กซัสขี่ม้ากลับบ้านด้วยความเหนื่อยหน่าย เขาคิดถึง ฟาร์มเก่า ๆ ของเขา ที่เงียบสงบ ไม่มีอะไรให้เซอร์ไพรส์ แต่พอเขามาถึงหน้าฟาร์ม… เขาถึงกับกระตุกบังเหียนม้าจนหยุดกะทันหัน
ดวงตาเบิกกว้าง หมวกคาวบอยเกือบปลิวหลุด “อะไรวะเนี่ย!?” ภาพตรงหน้าไม่ใช่ฟาร์มที่เขาจำได้เลย!
- โรงนาเปลี่ยนเป็นสีแดงสด สะอาดสะอ้านเหมือนเพิ่งสร้างใหม่
- วัวเดินกันขวักไขว่ ฝูงไก่เต็มเล้า
- บ่อน้ำมันพุ่งสูงเป็นสาย เหมือนน้ำพุในพระราชวัง!
คุณลุงเท็กซัสกระพริบตาแรง ๆ “ผมกลับมาถูกฟาร์มแน่เหรอ!?”
เขารีบกระโดดลงจากหลังม้า วิ่งไปหาคุณนายเท็กซัสที่นั่งเอนหลัง จิบชามะนาวสบายใจ บนเก้าอี้โยกเดิมของเธอ “ที่รัก! นี่มันเกิดอะไรขึ้น!?”
คุณนายเท็กซัสเหลือบมองเขายิ้มบาง ๆ “อ๋อ ก็ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ…”
คุณลุงเท็กซัสกระพริบตาปริบ ๆ “ไม่มีอะไร!?” เขาชี้ไปที่ฝูงวัวจำนวนมหาศาล “นี่วัวมาจากไหน!?”
“ก็แค่… มันเพิ่มขึ้นมานิดหน่อยเองที่รัก”
“แล้วไข่นั่น!?” เขาชี้ไปที่กองไข่ที่วางเรียงกันสูงเท่าตัวคน “ไก่มันเป็นอะไรรึไง!?”
“ไม่รู้สิ อยู่ ๆ มันก็ขยันขึ้นมาวันนี้เองจ้ะ”
คุณลุงเท็กซัสมองไปรอบ ๆ อย่างมึนงง แล้วก็มองเห็น… บ่อน้ำมันพุ่งขึ้นสูงกว่ายอดต้นไม้! “แล้วไอ้นั่นล่ะ!? น้ำมันพุ่งมาจากไหน!?”
คุณนายเท็กซัสยักไหล่ “ก็คงเป็นโชคดีของเรามั้งที่รัก”
คุณลุงเท็กซัสถึงกับทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วพูดว่า… “ผมใช้เวลาทั้งวัน… ทรมานตัวเองในเมืองที่น่าเบื่อที่สุดในโลก…”
เขามองภรรยาของตัวเองที่นั่งโยกเก้าอี้อย่างสบายใจ ท่ามกลาง ฟาร์มที่กลายเป็นมหาเศรษฐีภายในวันเดียว “แต่พอกลับมา… กลายเป็นว่าเจ้ากลายเป็นเศรษฐีแบบไม่ต้องทำอะไรเลย!?”
คุณนายเท็กซัสหัวเราะเบา ๆ “ก็ใช่นะสิที่รัก”
คุณลุงเท็กซัส ถอนหายใจหนักกว่าเดิม “ถ้าผมอยู่บ้านวันนี้… อย่างน้อยผมก็คงได้เห็นอะไรดี ๆ บ้าง…”
คุณนายเท็กซัสหัวเราะขำจิบชามะนาวต่อ “เอาน่า อย่างน้อยเราก็รวยแล้ว!”
และจากวันนั้นเป็นต้นมา ฟาร์มของพวกเขาก็กลายเป็นฟาร์มที่ร่ำรวยที่สุดในเท็กซัส ขณะที่คุณลุงเท็กซัสยังคง งงไม่หายว่าเขาพลาดอะไรไปหมดได้ยังไง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ชีวิตเต็มไปด้วยเรื่องไม่คาดคิด และบางครั้ง โชคชะตาก็ไม่ได้เป็นของคนที่พยายามมากที่สุดเสมอไป
“ชีวิตเต็มไปด้วยเรื่องไม่คาดคิด และโชคชะตาอาจพลิกผันได้ในพริบตา บางครั้ง คนที่คิดว่าตัวเองกำลังทำเรื่องสำคัญ อาจไม่ได้พบอะไรเลย แต่คนที่อยู่เฉย ๆ กลับเจอสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าโดยไม่ต้องพยายาม” คุณลุงเท็กซัสออกเดินทางไปทำธุระทั้งวัน ทุ่มเทเวลาไปกับสิ่งที่ดูเหมือนจะสำคัญ แต่กลับไม่ได้อะไรกลับมาเลย ขณะที่คุณนายเท็กซัสอยู่เฉย ๆ ที่บ้าน แต่ฟาร์มกลับกลายเป็นดินแดนมหัศจรรย์โดยไม่ต้องทำอะไรเลย
เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นว่า บางครั้ง การพยายามมากเกินไปก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด โชคชะตาอาจเข้าข้างคนที่อยู่ถูกที่ถูกเวลา และสิ่งที่ยิ่งใหญ่อาจเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด
“บางครั้ง แค่เราอยู่ถูกที่ถูกเวลา ก็โชคดีกว่าการพยายามเสียอีก”
ที่มาของนิทานเรื่องนี้
นิทานพื้นบ้านอเมริกันเรื่องกลับมาที่ฟาร์มแล้วเกิดอะไรขึ้น!? (อังกฤษ: Meanwhile, Back at the Ranch) เป็นนิทานพื้นบ้านของอเมริกาที่ได้รับความนิยมจากการใช้โครงสร้างการเล่าเรื่องแบบตัดสลับระหว่างสองเหตุการณ์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แนวคิดนี้มาจากวัฒนธรรมการเล่าเรื่องของชาวตะวันตก โดยเฉพาะในยุคของคาวบอยและการตั้งถิ่นฐานในชนบท ซึ่งเน้นความแตกต่างระหว่างชีวิตที่เรียบง่ายกับเหตุการณ์สุดโต่งที่อาจเกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด
นิทานเรื่องนี้มีรากฐานจากวิธีเล่าเรื่องที่นิยมใช้ในวรรณกรรมตะวันตกและภาพยนตร์แนวคาวบอย โดยใช้วลี “Meanwhile, back at the ranch…” เป็นจุดเปลี่ยนเพื่อสร้างความขัดแย้งระหว่างฉากที่ดำเนินไปอย่างน่าเบื่อ กับฉากที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น การเล่าเรื่องลักษณะนี้กลายเป็นเทคนิคที่ถูกนำไปใช้ในหนังสือ นิทาน และแม้แต่รายการโทรทัศน์ในยุคหลัง
แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานชัดเจนว่านิทานเรื่องนี้เกิดขึ้นครั้งแรกเมื่อใด แต่ได้รับการบันทึกและเล่าขานอย่างแพร่หลายในช่วงศตวรรษที่ 20 และกลายเป็นหนึ่งในเรื่องราวขำขันที่สะท้อนวิถีชีวิตของชาวอเมริกันในชนบท โดยเฉพาะการเปรียบเทียบระหว่าง “ความคาดหวัง” กับ “ความเป็นจริง” ที่อาจแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“บางครั้ง คนที่พยายามที่สุดกลับไม่ได้อะไรเลย ขณะที่คนที่อยู่เฉย ๆ อาจได้รับทุกอย่าง”