ในโลกของธรรมชาติที่เต็มไปด้วยการแข่งขันและการเอาตัวรอด สิงโตผู้เป็นเจ้าป่าอันทรงพลังมักได้รับการยอมรับจากสัตว์ทั้งหลายในฐานะผู้นำที่ไม่มีใครกล้าท้าทาย วันหนึ่งมันร่วมมือกับหมาป่าและสุนัขจิ้งจอกเพื่อออกล่า ความสำเร็จของการล่าในครั้งนั้นนำไปสู่การแบ่งปันที่ไม่ธรรมดา
เรื่องราวของส่วนแบ่งนี้จะเผยให้เห็นถึงบทเรียนอันลึกซึ้งเกี่ยวกับอำนาจ ไหวพริบ และความฉลาดในการอยู่รอด กับนิทานอีสปเรื่องส่วนแบ่งของสิงโต
เนื้อเรื่องนิทานอีสปเรื่องส่วนแบ่งของสิงโต
ในป่าใหญ่ที่เต็มไปด้วยชีวิต สิงโต หมาป่า และสุนัขจิ้งจอกตกลงที่จะล่าสัตว์ร่วมกันเพื่อแบ่งปันอาหาร พวกมันใช้เวลาทั้งวันในการล่าในป่าลึก จนในที่สุดก็จับเหยื่อได้สำเร็จ สุนัขจิ้งจอกจับห่านอ้วน หมาป่าจับแกะตัวใหญ่สมบูรณ์ และสิงโตจับวัวผอมแห้ง เมื่อพระอาทิตย์เริ่มตก พวกมันกลับมารวมตัวกันเพื่อแบ่งเหยื่อ
เมื่อถึงเวลาต้องแบ่งปัน สิงโตในฐานะเจ้าป่าหัวหน้ากลุ่มเอ่ยขึ้นว่า “เอาล่ะ หมาป่า เจ้าเริ่มแบ่งเหยื่อให้พวกเราดูสิ”
หมาป่าเดินเข้ามา มองดูเหยื่อทั้งสามด้วยความมั่นใจ “ข้าคิดว่าเป็นธรรมที่สุดถ้าแต่ละตัวได้รับส่วนของตัวเองที่ล่าได้” มันพูดขึ้น “ดังนั้น สิงโตจะได้วัว ข้าจะเอาแกะ และสุนัขจิ้งจอกก็จะเอาห่าน”
ทันใดนั้น สิงโตคำรามเสียงดังจนพื้นป่าสั่นสะเทือน มันจ้องหมาป่าด้วยสายตาเกรี้ยวกราด “เจ้ากล้าคิดแบบนี้จริงหรือ?” มันคำราม “เจ้ากำลังลืมสถานะของข้า ผู้เป็นเจ้าป่า!”
หมาป่าถอยหลังอย่างหวาดกลัว “แต่ฝ่าบาท ข้าเพียงแต่คิดว่ามันยุติธรรม…” มันยังพูดไม่ทันจบ สิงโตก็กระโจนเข้าใส่ ใช้กรงเล็บกดหมาป่าลงกับพื้น หมาป่าหลบออกไปด้วยความเจ็บปวดและอับอาย ทิ้งความเงียบงันไว้ในอากาศ
สิงโตหันไปหาสุนัขจิ้งจอก “ทีนี้เจ้าลองแบ่งให้ดูบ้าง ข้าหวังว่าเจ้าจะฉลาดกว่าเจ้าหมาป่า!”
สุนัขจิ้งจอกก้มตัวต่ำจนเกือบติดพื้นและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อม “ฝ่าบาท ข้าน้อยเห็นว่าท่านควรจะได้รับส่วนที่ดีที่สุดทั้งหมด ดังนั้น ขอให้ท่านเริ่มจากเนื้อแกะอ้วนที่นุ่มและอร่อยที่สุด ตามด้วยเนื้อห่านที่พอพระทัย ส่วนเนื้อวัว แม้จะเหนียวและไม่อร่อยนัก แต่ก็ยังเหมาะสำหรับข้ากับหมาป่าที่เหลือเพียงเศษเล็ก ๆ”
สิงโตฟังอย่างพึงพอใจ มันยิ้มและถามด้วยน้ำเสียงอ่อนลง “ใครสอนเจ้าแบ่งปันอย่างชาญฉลาดเช่นนี้?”
สุนัขจิ้งจอกตอบทันที “ฝ่าบาท ข้าเรียนรู้จากบทเรียนของหมาป่าที่เพิ่งผ่านมา บทเรียนที่ข้ารู้ว่าการไม่อ่านสถานการณ์ให้ดีนั้นอาจมีผลลัพธ์ที่ไม่พึงปรารถนานัก นั่นเป็นบทเรียนที่ชัดเจนทีเดียว”
สิงโตหัวเราะลั่นด้วยความพึงพอใจ “เจ้าฉลาดนัก ข้าชอบคำตอบของเจ้า!”
จากนั้น สิงโตกินเนื้อแกะและห่านจนพอใจ ทิ้งเศษเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับหมาป่าและสุนัขจิ้งจอกที่ต้องแบ่งปันกันตามสัดส่วน สุนัขจิ้งจอกกินด้วยความพอใจ ส่วนหมาป่ากินด้วยความเงียบงันและรู้สึกเสียใจที่ตัดสินใจผิดพลาดตั้งแต่แรก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การอ่านสถานการณ์และปรับตัวอย่างชาญฉลาดเป็นสิ่งสำคัญในการเอาตัวรอด การยึดติดกับความยุติธรรมในสถานการณ์ที่ไม่เหมาะสม อาจนำมาซึ่งอันตรายและความเสียหาย และการรู้จักเรียนรู้จากความผิดพลาดของผู้อื่นช่วยให้เราหลีกเลี่ยงผลลัพธ์ที่เลวร้ายได้
นอกจากนี้ นิทานยังสอนถึงคุณค่าของการสังเกตและเรียนรู้จากข้อผิดพลาดของผู้อื่น เมื่อเราเห็นตัวอย่างที่แสดงถึงผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์ เราควรนำมาปรับใช้เพื่อหลีกเลี่ยงการทำผิดซ้ำในแบบเดียวกัน การมีปัญญาไตร่ตรองในทุกการกระทำ ช่วยให้เรารอดพ้นจากปัญหาและได้รับผลลัพธ์ที่ดีที่สุดในสถานการณ์ที่อาจดูเสียเปรียบ
ที่มาของนิทานเรื่องนี้
นิทานอีสปเรื่องส่วนแบ่งของสิงโต (อังกฤษ: The lion’s share) เป็นสำนวนที่หมายถึง “ส่วนที่มากที่สุดหรือเกือบทั้งหมด” ของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง สำนวนนี้มีที่มาจากพล็อตเรื่องในนิทานอีสปหลายเรื่อง และใช้เป็นชื่อรวมสำหรับนิทานเหล่านั้น มีรูปแบบหลักของเรื่องอยู่สองแบบ ซึ่งมีหลายเวอร์ชันในนิทาน นอกจากนี้ ยังมีนิทานในตะวันออกที่เกี่ยวกับการแบ่งเหยื่อในลักษณะที่ผู้แบ่งได้รับส่วนแบ่งที่มากที่สุด หรือแม้กระทั่งทั้งหมด
ในภาษาอังกฤษ สำนวนนี้เริ่มใช้ในความหมาย “ส่วนที่มากที่สุดหรือเกือบทั้งหมด” ช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ส่วนในภาษาฝรั่งเศสคำว่า “le partage du lion” ถูกบันทึกไว้ตั้งแต่ต้นศตวรรษเดียวกัน โดยได้รับอิทธิพลจากเวอร์ชันของ ฌอง เดอ ลา ฟงแตน (Jean de La Fontaine) ในนิทานของเขา
ในเวอร์ชันภาษากรีกที่ขยายความโดย บาบริอุส (Babrius) นิทานเล่าเกี่ยวกับสิงโตและลาป่าที่ไปล่าเหยื่อด้วยกัน สิงโตโดดเด่นในเรื่องพละกำลัง ส่วนลาป่าเป็นเลิศในความรวดเร็ว เมื่อถึงเวลาแบ่งเหยื่อ สิงโตแบ่งออกเป็นสามส่วน โดยอ้างสิทธิ์ในส่วนแรกเพราะมันเป็นราชาแห่งสัตว์ป่า ส่วนที่สองเพราะพวกมันเป็น “หุ้นส่วนที่เท่าเทียมกัน” และในส่วนที่สาม สิงโตแนะนำให้ลาป่าวิ่งหนีอย่างรวดเร็วแทนที่จะกล้าหยิบส่วนนี้ เวอร์ชั่นนี้ถูกจัดอยู่ในลำดับที่ 149 ของ Perry Index (Perry Index คือดัชนีการจัดหมวดหมู่ของนิทานอีสปที่รวบรวมและจัดลำดับโดย Ben Edwin Perry เพื่อใช้ในการศึกษาและอ้างอิงนิทานอีสปอย่างเป็นระบบ)
จงรู้จักตัวเอง! อย่าทำธุรกิจหรือเป็นหุ้นส่วนกับผู้ที่มีอำนาจมากกว่า! การเป็นหุ้นส่วนกับผู้ยิ่งใหญ่ไม่เคยไว้ใจได้
ในเวอร์ชันของ รูมี (Rumi) สิงโตมีหมาป่าและสุนัขจิ้งจอกเป็นเพื่อนร่วมล่า เมื่อถึงเวลาแบ่งเหยื่อ สิงโตสั่งให้หมาป่าแบ่ง และเมื่อหมาป่าแบ่งเป็นสามส่วน สิงโตก็ฉีกหัวของหมาป่าออก เช่นเดียวกับที่สิงโตในนิทานของอีสปฆ่าลา
ความพิเศษของเวอร์ชันรูมีคือการให้คำอธิบายถึงแรงจูงใจของตัวละคร ในกรณีนี้ สิงโตอธิบายว่าการลงโทษหมาป่าเป็นการกระทำด้วยความกรุณา เพราะหมาป่าไม่สามารถมองเห็นหรือยอมรับความเหนือกว่าของสิงโตได้
