ในป่าลึกแห่งหนึ่ง มีนักเดินทางสองคนเดินทางไปด้วยกัน โดยไม่คาดคิดพวกเขากลับเผชิญหน้ากับหมีตัวใหญ่ที่กำลังจะโจมตี พวกเขาต้องตัดสินใจอย่างรวดเร็วว่าจะแก้ไขสถานการณ์อย่างไร ท่ามกลางความตื่นตระหนก หนึ่งในนักเดินทางเลือกที่จะวิ่งหนีไป ทิ้งเพื่อนของเขาไว้เบื้องหลัง
นิทานเรื่องนี้สะท้อนถึงการทดสอบมิตรภาพที่แท้จริง และการแสดงออกถึงความภักดีและการวางใจที่ไม่ใช่แค่ในยามดี แต่ต้องยืนหยัดในยามคับขัน เรื่องราวจะเป็นเช่นไร กับนิทานอีสปเรื่องหมีกับสองนักเดินทาง
เนื้อเรื่องนิทานอีสปเรื่องหมีกับสองนักเดินทาง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในเช้าวันหนึ่ง นักเดินทางสองคนออกเดินทางผจญภัยเข้าไปในป่าใหญ่ พวกเขาพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ขณะที่ลัดเลาะผ่านต้นไม้และพุ่มไม้หนาทึบ แต่จู่ ๆ ความเงียบสงบก็ถูกทำลายเมื่อเสียงคำรามต่ำ ๆ ดังขึ้นจากพุ่มไม้เบื้องหน้า สายตาของทั้งสองมองไปเห็นหมีตัวใหญ่ที่ยืนอยู่
นักเดินทางคนแรก หัวใจเต้นระรัวด้วยความกลัว เขาไม่รีรอ รีบปีนขึ้นไปบนต้นไม้สูงทันทีโดยไม่คิดจะช่วยเพื่อนที่ยืนตกตะลึงอยู่ข้างล่าง นักเดินทางอีกคนเห็นเช่นนั้นรู้ว่าตนไม่อาจหนีได้ จึงตัดสินใจอย่างฉับไว เขานอนลงกับพื้นและกลั้นหายใจทำทีเป็นศพ หมีค่อย ๆ เดินเข้ามาหาและดมรอบ ๆ ตัวเขา เสียงลมหายใจอุ่น ๆ ของมันทำให้ชายผู้นอนแน่นิ่งรู้สึกถึงความกลัวที่แล่นไปทั่วร่าง แต่เขายังคงนิ่งไม่ขยับ จนในที่สุด หมีคงเชื่อว่าเขาเป็นศพจึงเดินจากไป
เมื่อหมีกลับเข้าไปในป่า นักเดินทางที่อยู่บนต้นไม้ก็ค่อย ๆ ปีนลงมา เขาพูดด้วยท่าทีโล่งใจ
“เฮ้ เพื่อน ข้าเห็นหมีทำท่ากระซิบที่หูเจ้า มันพูดอะไรกับเจ้าหรือ?”
เพื่อนที่เพิ่งผ่านพ้นความหวาดกลัวนั่งขึ้นช้า ๆ แล้วมองเพื่อนของเขาด้วยสายตานิ่ง ๆ และตอบว่า
“มันบอกข้าว่า อย่าไว้ใจเพื่อนที่ทิ้งข้าในยามคับขัน”
คำพูดนั้นทำให้นักเดินทางที่หนีขึ้นต้นไม้รู้สึกอับอาย เงียบงันไป เขาได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญในวันนั้นว่า มิตรภาพที่แท้จริงไม่ใช่เพียงคำพูด แต่คือการยืนเคียงข้างในยามที่ต้องการที่สุด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า มิตรแท้จะยืนเคียงข้างในยามที่เราต้องการที่สุด การทดสอบมิตรภาพจะเห็นได้ชัดในยามคับขันและวิกฤต การทิ้งเพื่อนหรือหันหลังให้ในช่วงเวลาที่ลำบากทำให้ความสัมพันธ์นั้นไร้ความหมาย การรักษาความซื่อสัตย์และการช่วยเหลือกันในยามยากลำบากเป็นสิ่งที่สำคัญในการสร้างและรักษามิตรภาพที่แท้จริง ชีวิตต้องการคนที่เราสามารถพึ่งพาได้ในช่วงเวลาที่ยากลำบากและสำคัญ
ที่มาของนิทานเรื่องนี้
นิทานอีสปเรื่องหมีกับสองนักเดินทาง (อังกฤษ: The Bear and the Travelers) เป็นนิทานที่ถูกอ้างถึงว่าเป็นผลงานของอีสป ถูกจัดอยู่ในลำดับที่ 65 ของ Perry Index (Perry Index คือดัชนีการจัดหมวดหมู่ของนิทานอีสปที่รวบรวมและจัดลำดับโดย Ben Edwin Perry เพื่อใช้ในการศึกษาและอ้างอิงนิทานอีสปอย่างเป็นระบบ)
โดยมีการบันทึกครั้งแรกในบทกวีภาษาละตินโดย Avianus นิทานนี้ถูกขยายความและตีความใหม่ในยุคกลาง มักใช้ในการสอนเด็ก ๆ เกี่ยวกับคุณค่าทางศีลธรรม เนื้อเรื่องกล่าวถึงนักเดินทางสองคนที่เผชิญหน้ากับหมี คนหนึ่งปีนต้นไม้เพื่อหนีเอาตัวรอด ขณะที่อีกคนแกล้งตายจนหมีจากไป เพื่อนที่อยู่บนต้นไม้ลงมาถามอย่างล้อเลียนและได้รับคำตอบว่า “อย่าไว้ใจคนที่ทิ้งเราในยามคับขัน”
คำแนะนำที่สำคัญแก่ข้า และมีอยู่หนึ่งข้อที่ข้าจะไม่มีวันลืม นั่นคือ ‘อย่าเร่งกลับไปคบหากับผู้ที่ทอดทิ้งเจ้าในยามคับขัน เพราะเจ้าจะตกอยู่ในเงื้อมมือของอสูรร้ายอีกครั้ง’